احساس من

خدا،هیچ کس نمیفهمه،صدامو توی این دنیا

حبابی سرد و خاموشم توی وسعت این دریا

دلم از همه دلگیره تو بغض و گریه میمیره

چشام از اشک لبریزه سراغ غصه می گیره

تمام زندگیم حسرت یه بغض سرد و بی روحه

اگر سنگه وجود من پس این غصه مث کوهه

تمام زندگیم رفته،سیاهی رنگ فردامه

همه دلخوشی چشمام فقط دریای اشکامه

زمین غم،آسمون گریه،همین دنیا و هستیمه

دل من آرزوش مرگه،واسه فرداش تسلیمه